Útbúgving og læring eru týdningarmiklir tættir í okkara samfelag, bæði fyri tann einstaka, fyri vinnuna og samfelagið sum heild. Tí er umráðandi, at øll tey vaksnu, sum tíðliga fóru úr skúlanum út á arbeiðsmarknaðin at royna sínar førleikar, fáa møguleika at taka eina útbúgving seinni í lívinum, um tey hava hug ella ynskja tað. Hetta er ikki altíð so lætt, sum tað kann tykjast.

Endamálið við førleikametingini er at veita vaksnum fólki førleikameting í sambandi við, at tey ynskja at fáa sær útbúgving ella at styrkja um støðu sína á arbeiðsmarknaðinum. Hetta fyri at tryggja, at tey ikki skulu ígjøgnum skipanir fyri at nema sær førleikar, sum tey longu hava.

Við hollari vegleiðing og førleikameting kann hetta stóra stig gerast lættari enn tað annars vildi verið.

Førleikameting snýr seg í stuttum um, at ein persónur fær mett um og viðurkent førleikar, sum hann hevur útvegað sær gjøgnum lívið, td. í útbúgvingarskipanini ella á arbeiðsmarknaðinum. Metingin verður brúkt til at søkja inn á eina útbúgving, at fáa part av útbúgvingini góðskrivaðan, ella til at søkja starv, við møguleika fyri at styrkja sína støðu á arbeiðsmarknaðinum

Øll, sum eru fylt 25 ár og hava 3 ára starvsroyndir kunnu verða førleikamett. Førleikametingin er við til at gera av, um ein persónur lýkur treytirnar fyri at fara undir ávísa útbúgving, og um persónurin møguliga kann fáa ávísan part av útbúgvingini góðskrivaðan. Hevur persónurin viðkomandi førleikar, skal hann ikki á skúlabonk at læra hesar førleikar umaftur.

Fyri ávísar handverkaraútbúgvingar er treytin fyri at verða førleikamettur 30 ár, og persónurin skal hava í minsta lagi 5 ára starvsroyndir. Útbúgvingarnar, ið talan er um, eru timbur-, snikkara-, bilmekanikara-, elektrikara-, metal- og hárfríðkanarútbúgvingin. Fyri allar aðrar útbúgvingar er 25 ára aldur og trý ára starvsroyndir galdandi.

Ein, sum ynskir at verða førleikamettur skal venda sær til Yrkisdepilin ella tann útbúgvingarstovn, har viðkomandi ætlar ella ynskir at fara í útbúgving. Har fæst nærri at vita, hvørjir møguleikarnir fyri førleikameting og útbúgving ella førleikamenning í tí sambandi eru.

Førleikameting er ikki vorðin ein samantvunnin partur av okkara útbúgvingarskipan enn, eins og talan t.d. er í Danmark, har øll, sum eru farin úr almenna skúlanum og hava verið á arbeiðsmarknaðinum eitt skifti, og sum síðan ynskja at taka eina útbúgving, verða førleikamett ella førleikavigað, áðrenn tey byrja útbúgvingina.

Fyri at tryggja dygdina í førleikametingini og álitið á skipanina, er umráðandi, at tey fólk, sum skulu arbeiða við førleikameting, og sum skulu viðurkenna og meta um førleikar og gera niðurstøðu út frá førleikametingini, eru útbúgvin til at røkja hesar uppgávur á besta hátt.

Tað fyrsta avgerandi stigið í verksetingini av førleikameting í Føroyum verður tí at eftirútbúgva og førleikamenna faklærarar, skoðanarmeistarar, vegleiðarar og onnur starvsfólk innan hetta umfatandi øki, sum fevnir um alt tað føroyska útbúgvingarverkið umframt arbeiðsmarknaðin.